Martisor

Mărțișor is een oude traditie die elk jaar op 1 maart in heel Roemenië wordt gevierd. De naam Mărțișor is een verkleinwoord van maart (Martie in het Roemeens).

Men gelooft dat degene die het rood-witte koord draagt, een voorspoedig en gezond jaar tegemoet gaat.

Nog niet zo lang geleden vierden mensen op het platteland het feest van Mărțișor door een rood-wit touwtje aan de poort, het raam, de hoorn van het vee en de schuur te hangen als bescherming tegen boze geesten en om de regeneratieve kracht van de natuur aan te roepen.

In Oost-Roemenië (Moldavië en Boekovina) werd het rood-witte koord aangevuld met een kleine - gouden of zilveren - munt. Nadat ze de munt twaalf dagen hadden gedragen, kochten de vrouwen er verse kaas mee in de hoop dat hun huid het hele jaar gezond en mooi zou zijn.

Volgens archeologisch onderzoek gaat de geschiedenis van Mărțișor meer dan 8.000 jaar terug. Sommige etnologen geloven dat de Mărțișor-viering Romeinse oorsprong heeft, anderen ondersteunen de theorie dat het een oude Dacische traditie is.

In het oude Rome werd het nieuwe jaar gevierd op 1 maart.
Maart ('Martius') werd vernoemd naar de god Mars. Mars was niet alleen de god van de oorlog, maar ook de god van de landbouw, wat bijdraagt ​​aan de wedergeboorte van de vegetatie.

De Daciërs vierden ook het nieuwe jaar op de eerste dag van maart. Er werden uitgebreide lentefeesten gewijd aan dit evenement.

Vroeger werden Mărțișor gemaakt van kleine rivierkiezels, gekleurd in wit en rood, aan een draad geregen en om de nek gedragen. Ze werden gedragen, om geluk en mooi weer te brengen, van 1 maart totdat de eerste bomen zouden bloeien. Wanneer de eerste bomen bloeiden, werden de Mărțișors aan boomtakken gehangen.

Tegenwoordig kopen Roemenen op 1 maart zijden rood-witte draden (șnur) die in een strik zijn geknoopt en waaraan een klein sieraad is bevestigd. Ze bieden deze aan hun (vrouwelijke) familieleden, vrienden en collega's aan als teken van vriendschap, respect of bewondering.